Zwolle, presentatie ‘Meisjes en autisme’ – Karakter

Voor- en nadelen van een late diagnose

Butsen….
Ik ben ervan overtuigd dat ik doordat ik heel lang heb moeten dealen met ASS zonder dat ik wist dat ik dit had, de nodige butsen heb opgelopen. Ik ben nog steeds erg onzeker over mezelf (al toon ik dat niet of nauwelijks). Ik heb een negatief zelfbeeld en denk altijd dat ik het verkeerd doe. Als ik me al een beetje laat gaan in een relatief nieuwe omgeving, moet ik dat bezuren met angst achteraf. Val ik niet door de mand? Kan ik me weer verstoppen? Ik ben eigenlijk een lege huls…
Ik heb het niet-hebben van een vaste relatie altijd als falen gezien. Ik viel uit de boot doordat ik maar geen vaste vrije vriend kon vinden maar tegelijkertijd benauwt het idee alleen al me verschrikkelijk. Wat moest ik dan, wat zeggen, wat doen en wat niet doen, wat vinden, wat willen of juist niet willen? Brrr. Had ik eerder van mijn diagnose geweten, had ik dan ook anders in het relationele leven gestaan? Ik weet het oprecht niet. Wel had ik misschien beter kunnen accepteren dat ik zo in elkaar zit. Dan was het geen falen van mijn kant maar gewoon een gegeven. Een kenmerk van mij geworden: een van mijn ’charmes’ zoals ik dat tegenwoordig noem.

…. Krachten
Naast butsen heb ik ook krachten ontsloten, die anders niet noodzakelijk ingezet behoefden te worden. Ik weet haast zeker dat ik mijn doorzettingsvermogen om bijvoorbeeld qua analytische vermogen tot zelfreflectie en opleiding zo ver te komen, niet had gehad als ik eerder van mijn ASS had geweten. Zonder die kennis heb ik capaciteiten aangeboord waarmee ik kon overleven. Dat was toen noodzakelijk.

Toch: er vroeg bij zijn loont!
U heeft net een verhaal gehoord van iemand bij wie de diagnose ASS (zeer) laat in het leven gesteld is. Vanavond zijn veel ouders aanwezig van meiden met ASS. Misschien ook die meiden zelf. Zij hebben dus al vroeg met deze diagnose moeten dealen.
De laatste tijd begin ik mij te realiseren dat een vroege diagnose veel voordelen heeft t.o.v. een late diagnose. Ik hoop met mijn verhaal bij te dragen aan het besef dat bewustwording van de ‘eigenaardigheden’ ten gevolge van ASS je handvatten kan bieden voor acceptatie en een passende reactie daarop. Je bent niet ‘schuldig’ aan die buitenissigheden. Nee, het zijn niet meer en niet minder dan kenmerken van jouw gedrag: jouw ‘charmes’.
Lastig, maar er valt mee te leven als je in staat bent om te voorkomen dat deze bijzondere trekjes leiden tot schuldgevoelens, een negatief zelfbeeld, angst of somberheid.

Dank voor uw aandacht.


terug naar presentaties