Mijn nieuwe vriendje is glanzend zwart, ruim 1 jaar, speels en heel lief!
Na het verlies van Loesje realiseerde ik mij dat het toch wel erg stil in huis en in mijn leven was geworden.
Na een tip van mijn vriendin die hier in de straat woont, en die ook onlangs haar huisdier heeft verloren, ben ik gaan zoeken op een website die vraag en aanbod van huisdieren op elkaar afstemt. Het is een soort datingsite voor kleine huisdieren.
Het was een grappige toer langs Tipsy, Moppie, Boris, Tommie, Pika, …. en dus Baloe. Je maakt een profiel aan als ‘zoeker’ waarin je kort iets vertelt over jouw ervaringen met het type huisdier dat je zoekt, waarom je een huisdier zoekt en wat je woonomstandigheden zijn. De eigenaar van het dier doet hetzelfde: er worden (een of meer) foto’s geplaatst, kenmerken van het dier en waarom een ander huis wordt gezocht. Het systeem van de website stuurt je dagelijks een bericht als er een ‘match’ is gevonden.
Welnu, Baloe woonde in zijn vorige woonplaats samen met een broertje, een hond, een echtpaar en een kind op 4 hoog in een appartement. Hij wilde erg graag naar buiten, wat daar natuurlijk niet mogelijk was.
We hebben het loei gezellig samen, hij wordt helemaal wild van een laserstraaltje dat ik op de grond richt. Daar rent hij achteraan totdat hij in de gaten krijgt dat het uit mijn hand komt. Dan kijkt hij naar mijn hand…
Hij moest eerst een paar weken binnen blijven, maar heeft nu een chip en al zijn entingen gehad. Vanaf nu mag hij zijn wereld verder verkennen in de tuin! De eerste verkenning is gedaan, de eerste knokpartij een feit (iedereen gezond), maar dat kattenluikje…. Dat is nog eng: het maakt geluid en dat is niet fijn. Maar we zetten door!
