Deze blog gaat ver de diepte in; en is voor mezelf en voor sommige lezers misschien ook wel erg lang en confronterend. Dat heeft alles met de brede en diepe doorwerking van mijn autisme, rouwverwerking en acceptatie te maken… Doordat ik zocht naar een eerdere blog over wederkerigheid, realiseerde ik mij dat het hele proces […]
Categorie: Verdieping
Verdiepen in de achtergronden, kenmerken van mijn autisme
Over verlies en de sleutel
Deze blog is een warme knuffel voor mijn zus Hilde. Zij overleed op 3 december 2022. De lezers die mijn blogs al langer volgen, kunnen weten dat mijn zus een ongelofelijk grote rol in mijn leven heeft gespeeld. Uit het volgende zal deze in grote lijnen terug komen. Mijn zus was al 8 toen ik […]
Over grenzen en dijken …
De foto hierboven is van een Brugmansia die onmiskenbaar niet weet dat het al midden november is! Ik ontdekte hem eigenlijk toevallig in mijn eigen tuin (hoe symbolisch wil je het hebben) achter een paar verlepte Vlinderstruiken op het plaatsje bij de vuilcontainers. Een paar juweeltjes die zich met hun schoonheid niets aantrekken van de […]
Verbinding: vasthouden of loslaten?
Door tragische ontwikkelingen in mijn directe omgeving word ik me bewust van patronen uit mijn jeugd, die tekenend voor mij zijn in mijn opvatting van verbondenheid. Ik zoek graag verbinding, althans dat noem ik zo, maar zijn het beeld en de verwachtingen die ik daarbij heb wel juist? Wat is daar eigenlijk voor nodig? Ik […]
Kwetsbaar … weekdier?
Wat is het toch moeilijk om te beslissen of je je nou wel of juist niet kwetsbaar op moet stellen. Ik ben bang dat ik vrienden verlies doordat ik, als ik mijn kwetsbaarheden laat zien, voor hen eigenlijk te week ben, niet interessant en niet de moeite waard om serieus te nemen als intieme vriend(in). […]
Balanceren
De directe aanleiding voor deze blog is een uitwisseling via WhatsApp waarin de bedoeling van mijn woorden verkeerd werd begrepen. Als anderen mijn bedoelingen niet goed begrijpen en op grond van dat onjuiste begrip mij de maat nemen en afwijzen, donder ik altijd in een put en voel me miskend en erg alleen staan. Ik […]
Acceptatie, berusting en compassie: een ABC’tje?
Ik kies deze begrippen expres in deze volgorde want ik kan er zo’n leuke titel van maken. Ze gaan allemaal over iets waar ik nog volop mee worstel, zelfs op mijn leeftijd, of beter gezegd, juist op mijn leeftijd! Ik ben nu halverwege de 70 en dus een aardig eind gevorderd in mijn leven. En […]
Leer ik het dan nooit?
Dit is echt een wanhoopskreet. In mijn presentaties over mijn eigen autisme vertel ik meestal dat men bij ons thuis vroeger vaak tegen mij verzuchtte: wat voel jij je weer miskend! Zeker, dat voelde ik mij ook. Ik had vaak het gevoel dat ik niet gezien werd, niet op waarde geschat, niet meetelde. Of dat […]
Op weg naar een wandelcoach
In mijn vorige blog over relaties gaf ik al een inkijkje in mijn beperkte weerstand tegen het oordeel en de invloed van anderen. Ik laat mijn oren hangen naar wat ik denk dat anderen van mij verwachten of van wie ik verwacht dat ik ‘goedkeuring’ krijg. Dat ik – net als zoveel vooral vrouwen met […]
“Je ziet het pas als je het door hebt”
Met dit citaat van de onvolprezen Johan Cruyff, ga ik iets schrijven over hardnekkige consequenties van het omgaan in mijn jeugd met mijn toen nog niet gekende autisme. Niet om mijn primaire familie en latere vrienden aan te klagen, maar om een tipje op te lichten van de sluier die dat ongekende autisme in mijn […]