Het was een heel traject waarbij ik geleidelijk aan beter doorkreeg wat ik zelf aan deze website kon doen en wat niet. Dat is toch een boeiende ervaring. Techniek lijkt eng, ik durfde vaak niet iets te proberen uit angst dat ik iets onherstelbaar zou verzieken.
Vooral in het begin vroeg ik werkelijk alles aan Scauting en kon daarna natuurlijk niet verder totdat ik antwoord op mijn vragen had gekregen. Maar het grappige met communicatie – vooral met mensen die vanuit de techniek denken – is dat de vragen die je stelt niet in de juiste ’toverwoorden’ geformuleerd zijn. En dat je daardoor dus geen (volledig) antwoord op je problemen en onzekerheden krijgt.
Maar, het is dus gelukt!
Met vallen en opstaan, met veel aarzelingen en goede tips van een enkele meelezer, ligt hier dus het resultaat! En ik ben er zeer tevreden mee! Nog wat bijschaven hier & daar. Nog een presentatie tussenvoegen en de verwijzingen consequent roze voor linkjes en groen voor terugbladeren invoegen. Hosanna!
Zoals gezegd, ben ik bij de technische aspecten ervan geholpen door Scauting. Op onderstaande foto zie je de ‘overdracht’, op 7 juli jl. coronaproof georganiseerd!
Ik zet de website wel on line, maar toeter het nog niet de wijde wereld in. Daarmee wacht ik totdat het artikel in de Margriet heeft gestaan (4 september a.s.). Dan heeft het meer effect, denk ik. Er is ook iets anders dat me nog tegenhoudt: misschien heb ik moeite met ‘loslaten’? In elk geval leef ik nu in een soort bubble van ‘poeh, ik maak een website’ en dat lijkt een beetje op de periode waarin ik mijn proefschrift maakte.
Toch ook maar even creatief geweest en alvast visitekaartjes laten maken:
Met aan de achterkant nog extra info over redactietaken bij NVA, AEND en Autismecafé Hoogeveen.