We kennen het allemaal: het jaarlijks terugkerende festijn van het jarig-zijn … Ik vind die dag belangrijk: ik houd ervan in het middelpunt van de belangstelling te staan. Dan ‘mag het’, dat is lekker duidelijk.
Gister was het weer zover. Natuurlijk gaat aan deze dag de nodige stress vooraf. Dit jaar was dat extra vanwege de coronatoestand. Daarbij moest ik rekening houden met een verstandige afstand onderling. Nu heb ik een tuin, dus als we daar konden vertoeven dan zou dat veel lucht geven.
Een andere stressfactor is altijd het weer. Kunnen we buiten … of moeten we toch (ook) binnen zitten? Je begrijpt als we alleen buiten zouden zitten, hoefde ik binnen minder voor te bereiden. Maar, nee hoor, dat bleef tot op het moment zelf onduidelijk: we hebben uiteindelijk zowel binnen als buiten gezeten.
Maar, last but not least: de ‘catering’! Om er zeker van te zijn dat niemand iets te kort komt, haal ik altijd veel te veel in huis. Houd rekening met voor- of afkeren van mijn gasten en probeer zoveel mogelijk alternatieve mogelijkheden in huis te hebben. Maar ik ben eigenlijk niet sterk in koken en boodschappen plannen. Normaal doe ik dagelijks weinig boodschappen; nu – ook vanwege de corona – word ik haast genoodzaakt om veel in een keer in te slaan.
Dan de dag zelf: heel gezellig met 3 pakketjes gasten van elk 2 personen. Een deel familie overlapte een poosje, dat waren dus 5. Ik krijg meestal leuke (papieren en digitale) verjaardagskaarten en word verwend met cadeautjes. Maar wat mij altijd weer overkomt: als we eenmaal bij elkaar zijn en ik ben het stralende middelpunt van het gezelschap, dan verlies ik het overzicht van wat ik allemaal heb voorbereid… Leuk autitrekje!
De gezelligheid is dus weer vertrokken; ze hebben geen honger geleden, maar de koelkast staat vol met nog een enorme bak salade, stukken kaas enz. Alleen de taart is op. Een tip voor auti’s, altijd een succes: koop bij de super een pak Monchoutaart van een bekend merk (daar heb je er veel van). Wat je verder moet doen staat op het pak (er moet bijvoorbeeld ook slagroom bij en natuurlijk monchou). Bereid de taart, die niet in de oven hoeft, de dag ervoor voor en zet in de koelkast. Zorg dat je verse vruchten hebt. Snij de punten en drapeer de verse vruchten erop en maak een schilderijtje (ik doe meestal blauwe bessen en frambozen, dat staat leuk).
Maar ik heb weer een leuke dag gehad, moet nu weer afkicken van de gezelligheid en de drukte, mijn kat Loesje óók, maar ik heb als ‘bonus’ niet alleen de cadeautjes en de kaarten/berichten maar ook veel, heel veel, koele salade en stukjes kaas! Tot volgend jaar maar weer.
