Welke nadelen ervaar je aan het hebben van de ASS?
Als belangrijkste nadeel van de ASS ervaar ik de eenzaamheid, dat ik het niet uit kan leggen. Voor een deel kan ik er gewoon geen uiting aan geven omdat ik de woorden niet heb om e.e.a. uit te drukken. Dat geldt ook voor mezelf: ik kan lang en intensief blijven piekeren. Heel vaak krijg ik als ik er met anderen over probeer te praten en met voorbeelden kom, de reactie dat toch iedereen dat wel heeft…
Daarnaast ervaar ik ook geregeld dat de ander er helemaal niet op zit te wachten dat ik mijn autisme en de gevolgen ervan aansnijd. Krijg vaak de reactie ‘oh ja’. En daarmee is de kous dan af en ik kruip weer in mijn schulp.
Het is zo moeilijk over te dragen, en het is nooit genoeg omdat het niet bij de ander aankomt (het lekt a.h.w. direct weer weg). Maar dat autisme echt invoelbaar is voor een ander, begin ik zo langzamerhand te begrijpen, is ook een illusie; ik moet dat leren accepteren.
Ik ben er ook terughoudend over omdat ik bang ben dat men mij erom gaan mijden. Dat wat ik doe niet ‘authentiek’ is en mij daarom niet serieus neemt of domweg niet weet hoe vervolgens met mij om te gaan. Ik denk daarbij aan de gelijksoortige ervaringen die homoseksuele mensen ervaren bij de vraag of ze uit de kast willen komen.
Omdat ik moeite heb met het hanteren van sociale regels, heb ik de neiging om zekerheid te zoeken in tamelijk moralistisch bepaald gedrag. Mijn grote valkuil daarbij is dat ik mijn strakke normen ook aan anderen opleg (zo van ‘dat doe je toch, of doe je toch niet!’) en daarin word ik geregeld teleurgesteld. Ik heb de neiging om die teleurstelling dan negatief te interpreteren en als bevestiging te zien van het gevoel dat ik er niet bij hoor.