Voorstellings- en verbeeldingsvermogen, ruimtelijk inzicht
Wat heeft dit nu met werk te maken, vraag je je misschien af. Nou eigenlijk heel veel! Ik was bij mijn onderzoeken vaak in de weer met het berekenen van allerlei statistisch significante samenhangen. Leuk al die toetsen, maar je komt met alleen deze sommen niet verder. Ze worden pas interessant als je ze in hun onderlinge samenhang bekijkt. Een bekend voorbeeld: de verkoop van ijs blijkt in sterke mate samen te gaan met het aantal verdrinkingen in zee. Belangrijk is om je te bedenken dat er met warm weer meer ijs wordt verkocht maar ook vaker in zee gezwommen wordt. Zo kun je heel veel voorbeelden verzinnen. Ik kon uren bezig zijn met de statistiek terwijl ik er absoluut niet sterk in was om de grotere verbanden te zien. Ik voelde me dan ook altijd heel onzeker als ik daarover moest vergaderen. Het zien van het grotere geheel wordt ook wel ‘centrale coherentie’ genoemd. Dat is bij veel mensen met autisme een kwetsbaar punt.
Ik heb ook letterlijk een abominabel slecht ruimtelijk inzicht. Ik kreeg de kaart van Nederland (laat staan van provincies of andere landen) niet in mijn hoofd. Ik verdwaal overal zonder GoogleMaps.
Ik kan ook sociale situaties heel moeilijk uitleggen aan anderen: wat volgt op wat en wat hangt met alle gebeurtenissen samen… In mailwisselingen haak ik dan ook vaak af waar het het overbrengen van een keten van activiteiten en gevolgen betreft. Ik kan dan vaak hele stappen overslaan zonder dat ik me dat realiseer. Ik snap het geheel wel, maar kan het niet overbrengen.
Ik liep en loop hier tegenaan bij de contacten die ik met collega’s onderhoud. Ik mail veel (zeker nu tijdens corona). In die mails schrijf ik soms boodschappen of reacties waarbij ik cruciale denkstappen oversla. En dan word ik geïrriteerd als de ander mijn bericht niet snapt…
Waar ik moeite mee had was dat de mensen die met mijn ontwerp-toezichtsinstrument moesten werken, niet de vaardigheden hadden met bijvoorbeeld Excel die ik wel had. Ik heb een scherpe analytische blik maar vergeet wel eens mijn ‘denkstappen’ over te brengen. Werd dan wel ongeduldig en wat grimmig. En dat was wederzijds.
Zoiets kom ik geregeld tegen: ik word ook altijd heel grimmig als ik aan een helpdesk op het gebied van ICT moet uitleggen voor welk probleem ik hun hulp zoek. Ik probeer zoiets te ontlopen maar als ik er al niet aan ontkom dan doe ik er heel lang over om te bedenken hoe ik mijn probleem zo uit kan leggen dat men mij begrijpt en me niet ‘helpt’ met hun vertaling van mijn probleem.